Enthousiast

Enthousiast

Gistermiddag bij m'n moeder pisang goreng gegeten om bij thuiskomst met Ferdinand door buurvrouw Johanna meegetroond te worden naar buurman Dudo voor een portie Mousaka. Wat een verwennerij! Daarna nog even Eva gebeld om te informeren naar haar verjaarsfeestje. Ze kan zo heerlijk ongedwongen enthousiast doen!

En haar broer is ook al zo geweldig! Niet alleen dacht hij er aan om vandaag zijn gymspullen mee te nemen naar school maar ook nog'ns draagt hij zijn koffertje met gymspullen met de klep aan beenzijde zodat, mocht de sluiting opeens dienst weigeren, de klep nog gedeeltelijk open blijft staan tegen zijn been zonder dat alles eruit rolt! Goed niet?

Op school hadden de kinderen tekeningen gemaakt in het kader van het thema van de boekenweek: Ferdinand tekende een heks op een bezemsteel waar een stofzuiger aan bevestigd was. "Kijk, een turbobezem!" verklaarde hij zijn tekening vol trots.

Kijk, en daar wordt ik dan weer blij van: een kind dat werkt aan zelfwaardering. Menig volwassene kan daar nog wat van leren. Neem nu De Nederlandse Staat en Artsen Zonder Grenzen: wie van de twee was verantwoordelijk voor het betalen van het losgeld waarmee de vrijheid van Arjan Erkel werd gekocht? En maakt het wat uit? De rechtbank in Genève moet binnenkort soelaas bieden. Inmiddels stijgen de proceskosten dan uit boven het bedrag dat betaald is aan losgeld. Een trieste bedoening en behalve een aantal advocaten is er niemand bij gebaat.

Geef dat geld toch liever aan de slachtoffers van de aardbeving in Pakistan of die van de modderstromen in Guatemala of aan de slachtoffers van het Amerikaanse bewind in Irak en Afghanistan. En wat te denken van de inwoners van de deelstaat Darfur in Sudan?

Zo'n tweehonderduizend (Da's een 2 met 5 nullen. Kunt U zich dat voorstellen?) mensen zijn er intussen over de kling gejaagd en hoeveel blauwhelmen ook alweer zijn er in dat gebied ingezet om te helpen? Volgens de VN is er geen sprake van genocide. Volgens de Afrikaanse Unie echter wel. Die heeft dan ook al 300 manschappen gestuurd. De Afrikaanse Unie kon de klus niet aan en ontvangt nu logistieke ondersteuning van de NAVO in samenwerking met de EU. De VN Veiligheidsraad is nog bezig met onderzoeken of er echt wel hulp nodig is in het getroffen gebied...

Op het werk hebben we ook nog wel een beetje hukp nodig: in grote lijnen gaat het al erg goed. Alleen nog maar werken aan de scherpe kantjes van het acteren en wat technische details. Vandaag werd duidelijk dat het helemaal gaat lukken. Vrijwel iedereen van het team heeft er vertrouwen in dat The Amsterdam Dungeon volgende week open gaat. Dat bleek wel uit de vaak relaxte sfeer van vandaag: naast het harde werken was er tijd en rust voor af en toe een grapje.

Na het werk naar Ferdinands werk gegaan. In het winkeltje waar hij tegenwoordig op maandagmiddag werkt een pak Max Havelaar koffie en een biologisch verantwoorde chocoladereep gekocht. Terwijl het avondeten pruttelt op het gasfornuis kan ik U mededelen dat er een bijzonder voldane Terrebel voor de computer zit. Vanavond even lekker uitrusten tijdens het lezen in de wachtruimte bij zijn karate-dojo...Ah, de rust!