Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, september 24, 2009

Tijdstip (Een Vervolgverhaal)

Had vandaag een vrij drukke (maar goede dag) en daarom is het zo handig dat ik nu even lekker lui kan doen. Gewoon een eerder gepubliceerd (waar gebeurd) verhaaltje knippen en plakken met daarachteraan een vervolg, geschreven naar aanleding van mijn oproep om eh...een vervolg te schrijven. Bij m'n volgende luie bui komt er een ander aan de beurt. Inzenden mag trouwens nog altijd...Hetzij een vervolg op het eerste, danwel een vervolg op het vervolg. Of gewoon niet. U ziet maar.

Hij baande zich een weg door de duidelijk zichtbare rookwolken en de niet al te grote mensenmassa. Op de voet gevolgd door een kameraad. Door een luik dat in eerste instantie niet als zodanig herkenbaar was verdwenen de twee in de muur.

Door een kijkgat op kruiphoogte volgde zij hun verrichtingen. Binnen enkele minuten opende de eerste man het luik van binnenuit en beende weg -rokers, praters en drinkers negerend- naar de belendende ruimte alwaar duidelijk hoorbaar door de klapdeuren heen een feest in volle gang was.

In de lichaamshouding van een dier dat op handen en knieën klaarzit om haar bijdrage te leveren aan het voortbestaan van de soort wist zij te melden dat de andere man nog immer in de kamer aan de andere kant van de muur stond te wachten, af en toe om zich heen kijkend.

Met de ongeduldig afwachtende houding van iemand die op de afgesproken plek staat maar plotseling onzeker is over het afgesproken tijdstip.
----
En dan nu een vervolg, zoals ingezonden door de zeer gewaardeerde collega-blogger Redstar:
----
Enkele minuten verstreken en de achtergebleven man kwam ietwat onrustig en gestresst in beweging. Tijdens zijn tocht naar buiten greep hij in de binnenzak van zijn jas naar een telefoon en begon druk te telefoneren.

Ze zat nog steeds in haar inmiddels vermoeiende houding en begon door een mengeling van tintelende ledematen, de heersende temperatuur en spanning behoorlijk te zweten. Het zoute zweet beet in haar ogen, maar meer als het gevoel van marteling over haar heen laten komen kon ze niet. Ze had een taak en die zou ze volbrengen. Niemand zou kunnen zeggen dat ze niet geschikt was voor haar taak.

Er kwam beweging in de menigte buiten het luik. De man was nog steeds druk aan het telefoneren en zwaaide wild met de andere arm om zich heen waar hij inmiddels een sigaret mee vast hield. Er stond duidelijk iets te gebeuren…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!