Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, juli 01, 2011

De Brief (Een verhaaltje: deel 2)

Vandaag het tweede (tevens laatste) deel van het korte verhaal dat ik instuurde voor een verhalenwedstrijd. Het is op zich los te lezen van deel 1 maar voor wie dat wil die kan dat hier nog even teruglezen.
==============================
Versnipperde herinneringen overvielen hem als kleine cadeautjes. Bij elke raakte hij even geroerd, slikte een brok in zijn keel weg of moest even glimlachen.

Het kwam allemaal door die ene tastbare herinnering die hij zojuist uit de envelop haalde: haar foto.

Zij kwam uit een land waar trouw en eer vaste waarden waren in het leven van alledag. Op de foto die hij had gemaakt zag zij er wat bezorgd uit maar wat zij vooral uitstraalde was sereniteit. Het geheim dat zij met zich meedroeg was zo groot en zwaar dat zij het niet veel langer meer bij zich kon dragen. In elk geval niet langer nog dan een maand of zes.

In de envelop zat ook een handgeschreven brief. Hij herkende het handschrift niet maar wel de lettertekens, al kon hij die dan niet ontcijferen. Aan de brief zat een slecht getypte vertaling vastgeniet.

Zijn blik trok als vanzelf naar een symbool op het einde van de brief. Op de een of andere manier ging er enorm veel kracht uit van de combinaties van strepen en rondingen.

Op de plek van het woord in de vertaling stond in schrijfmachineletters 'Your daughter'.

Hij had zijn vrouw nooit verteld van zijn werkvakantie van zes maanden in dat verre land, een paar jaar voordat hij haar ontmoette. Misschien had hij dat wel moeten doen maar wat schoot hij ermee op? De dingen die hij daar had meegemaakt waren deel geworden van de belevenissen van een ander en hij had zich er niet meer druk om gemaakt. Tot nu.

Zijn hart ging enorm te keer en hij moest zich concentreren om te kunnen blijven ademhalen. Met een hand leunend tegen de deursponning liet hij zich langzaam op de grond zakken. De brief dwarrelde uit zijn gevoelloze vingers. Maar de foto klemde hij tegen de borst en voor het eerst in jaren voelde hij tranen opwellen.

De rest van de dag was hij een zombie in zijn eigen huis. Het lichtje op de telefoon knipperde dus er was gebeld. Maar hij had niets gemerkt. Zijn maag knorde maar hij had geen honger. De vogeltjes buiten kondigden aan dat de lente over twee maanden zou beginnen maar hij negeerde hen.

Voor de zoveelste keer viel hij met zijn kleren nog aan in een onrustige slaap.

14 opmerkingen:

  1. Wil/Zizy21:48

    Wat mooi, maar ook wat erg.

    Dank voor je berichtje en een fijn weekend.

    Groets Wil/Zizy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een dochter.... mooi..

    Love As always
    Di Mario

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe is het in godsjezuschristusnaam mogelijk dat je met dit prachtige verhaal slechts 29ste bent geworden van de 46 inzendingen! Het betekent immers dat je dan toch in het rechterrijtje van Teletekst terecht bent gekomen, oftewel vechtend tegen degradatie. Je bent de Willem II onder de schrijvers. Hopelijk presteer je als clown beter.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hij lijkt wel ziek, in slaap vallen met de kleren aan.
    Doodvermoeid dus, maar dan toch onrustig slapen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jerry, ik voel mij vereerd dat je zoveel tijd besteedt aan mijn leven. Maar misschien wordt het eens tijd dat je zélf een leven krijgt? Je kunt jezelf nu Hollie of Tollie noemen. Maar weet je wat? Noem mij maar even Dr. Phil. Ofwel: als je geen professionele hulp zoekt dan heb je niets meer te zoeken in mijn 'studio'. Have a nice life!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, en Jerry: is het niet veel makkelijker om dit weblog onder je favorieten te zetten? Zo heet dat bij Internet Explorer 8. Erg handig. Probeer't maar eens! Ja, dat is zelfs mogelijk onder Windiws 7. En anders bel je even met T-Mobile, jouw provider. Die kan jou vast wel uitleggen hoe dat moet. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En erg mooi verhaal. Vaak genoeg in werkelijkheid gebeuren dit soort zaken,en veroorzaken altijd een berg onrust.

    ot: ik kan bij jou alleen nog maar reageren via FF en niet meer met IE9 erg onhandig :(

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Knap hoor. Je weet een heel verhaal te vertellen met zo weinig woorden. En nog een heel boeiend en aansprekend verhaal ook.
    Prettig weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heeey Terrebel, o dat moet ik even gaan lezen vanaf het begin , dan. Zal ik snel doen!
    Dankjewel voor je reaktie! Klopt, de herinnering bljft maar ik maak hem van nu uit, mooier. De kracht van de geest!
    Groeten, Clemens.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtig geschreven Terrebel. Als een boek zo zou beginnen (en dan heb ik nog niet eens deel 1 gelezen) dan zou ik het zeker kopen. Ben benieuwd of je met dit verhaal doorgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Het wordt toch eens tijd om hier meer over te schrijven...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het verhaal maakt deel uit van een roman-in-wording die gepland staat voor de tweede helft van 2012. Maar het kan net zo goed 2013 worden...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!