Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, januari 30, 2013

Spreken


Raar is dat. Het ene moment zie ik hem nog lopen en gisteren las ik zijn In Memoriam in een buurtkrant. Zomaar opeens is een buurman ons ontvallen. Geboortejaar 1953 dus nog best jong eigenlijk. Dan besef je opeens weer hoe kwetsbaar wij allemaal zijn en geniet je weer van de kleine dingen des levens. Zoals op straat lopen zonder om de paar passen bijna uit te glijden...

Het wordt nu weer iets warmer en hoewel ik de mooie sneeuw wel een beetje mis, mis ik de koude niet. Had u de afgelopen paar weken ook wel eens medelijden met mensen die noodgedwongen op straat moeten overnachten? Vroeger zag je - in elk geval in Amsterdam- veel meer daklozen op straat. Tegenwoordig is de opvang behoorlijk goed geregeld. Onlangs schreef ik daar een stukje over op Amsterdam Centraal: http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2013/01/24/daklozen

Een dakloze zult u niet zo snel een flesje water zien kopen...

Elke morgen koopt de reiziger een flesje water op het station. En als hij 's avonds naar huis gaat weer. Beide keren legt hij twee euro op de toonbank. Dat doet de treinreiziger vijf dagen in de week. Twee weken per jaar heeft hij vakantie en dan zijn er nog wat vrije dagen. In totaal betaalt hij dus een kleine 500 euro per jaar voor water in een flesje. Toch zegt ook hij last te hebben van 'de kredietcrisis'.

Als hulp bij het later vinden van een baan mag mijn zoon vanavond naar een zogeheten Beroepenmarkt bij hem op school. Enkele tientallen ouders en oud-leerlingen zullen spreken over hun carrière-keuzes. Terwijl ik mag aanzitten bij een buurtoverleg mag mijn vriendin bij mijn zoon op school spreken.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Wim Janssen.

maandag, januari 28, 2013

Uitvoert


Wij hebben het toch maar mooi weer allemaal overleefd: Het Einde Der Tijden, De Bekentenis van Lance Armstrong, Blue Monday en zelfs De Laatste Schaatsdag.

Ook de laatste paar dagen zijn wij zonder kleerscheuren doorgekomen: vrijdagochtend mocht ik voor het eerst van m'n leven aquajoggen en 's middags kwam mijn moeder uit het ziekenhuis, hopend dat haar lichaam zal doen wat artsen niet lukte: de bloedstroom in haar rechterbeen zodanig onder contrôle krijgen dat zij weer zonder pijn kan lopen. Die avond kookte mijn vriendin soep voor 75 mensen voor wie ik een Open Podium mocht mede-presenteren.

Zaterdagochtend waren wij op verjaarsvisite bij een nichtje van mijn partner om 's avonds een tweedehands kacheltje op te halen voor m'n zoon voor wij naar een verjaardagsfeestje van een vriendin gingen.

Gisteren een beetje uitslapen en wat gaan puinruimen met m'n zoon samen: de kledingkast uitgeruimd, was gedraaid, gezwabberd en dergelijke en 's avonds naar de film 'Django Unchained'. Gaat dat zien! Bij thuiskomst nog even de was weggevouwen terwijl ik zag hoe Michel Mulder wereldkampioen sprint bij het langebaanschaatsen werd.

Tussen de bedrijven door nog een verse opdracht verworden en de administratie grotendeels weggewerkt. Ik heb wel eens overwogen om het doen van de administratie te verwerken in m'n uurloon maar toch maar besloten dat niet te doen.

'Zo, dus dat is jouw uurloon?! Daar kan best wat van af, denk je niet?' Wie dat tegen een loodgieter zegt wordt hartelijk uitgelachen voordat de man zich omdraait en wegloopt. Maar wie dat tegen een entertainer zegt vindt het de normaalste zaak van de wereld.

Een entertainer is niet alleen bezig met grappig doen op nieuwjaarsborrels en festivals maar - net als bijvoorbeeld die loodgieter- ook bezig met facturen opstellen en netwerken om aan nieuwe opdrachten te komen.

Misschien doe ik te luchtig over mijn werkzaamheden maar nog steeds zijn er mensen die denken dat ik mij te pletter verveel. Natuurlijk: ik heb een automatische toiletpot die zichzelf schoonhoudt, de woonkamervloer is vuilafstotend en omdat ik ooit een toverspreuk heb toegepast wisselt mijn beddegoed zich vanzelf. Een ingehuurde elf loopt heen en weer tussen supermarkt en koelkast en houdt die gevuld terwijl hij zijn vriendjes opdracht geeft ons avondeten te verzorgen.

Mijn magische rekenblad houdt zelf bij hoeveel er van mijn rekening gaat en hoeveel er bij komt dus als de belastingdienst daarom vraagt kunnen met één druk op de knop alle gegevens worden doorgegeven. Een kindermeisje steunt mijn zoon in zijn schoolwerk en op zijn weg naar volwassenheid en doet ondertussen leuke dingen met mijn dochters.

Mensen vragen mij of ik alsjeblieft voor hen wil komen werken en bieden hun excuses aan voor het feit dat zij maar het dubbele aan gage kunnen bieden van wat zij anderen geven. Eh...niet dus. Want ook het werk dat ik doe is werken. En de ene dag doe je dat met wat meer plezier dan andere dagen. Eigenlijk gewoon zoals dat op kantoor ook gaat.

En toch zijn er mensen die dat weigeren te geloven. Bijvoorbeeld zij die zeggen: 'Als je toch maar de hele dag thuis zit met je administratie kun je voor mij vast wel even wat klusjes doen.' -'Waarom vraag je dat niet aan iemand die op kantoor zit?' 'Dat kan natuurlijk niet want die heeft het druk en daarom vraag ik het aan jou.'

Zelf zijn zij natuurlijk ook heel druk op kantoor waar ze gisteren wel drie brieven hebben geschreven en 4 mensen hebben gebeld. Wat zij de andere 6 uren hebben gedaan weten zij niet meer maar ze hadden het er wel erg druk mee.

Gekkigheid natuurlijk want elke baan heeft zo z'n voor- en nadelen. Maar vaak is het werk al lastig genoeg zonder te hoeven luisteren naar mensen die jou vertellen dat je geen klap uitvoert.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Levend Kunstwerk Fabiola